Ландыш Нигъмәтҗанованы улы Каюм аптырашта калдырган

Анда Ландыш улы белән мәктәпкә бару турында сөйләшә. Гадәттә балаларның бакчага йөрисе килми. Ә Каюм гомер буе шунда йөрергә әзер икән.

«Мәктәпкә бармасаң, математиканы ничек беләсең, язарга ничек өйрәнәсең? Үзең өйрәнә алмыйсың бит. Ә мәктәпкә барсаң, анда өйрәтәләр. Сиңа мәктәпкә барырга кирәк», – ди Ландыш Нигъмәтҗанова улына.

«Бармыйм, әлбәттә», – ди Каюм. «Зур булганчы бакчага йөрисең мени?» – ди әнисе. «Әйе», – дип җавап кайтара улы.

«Ә эшкә кем бара?» – ди янәдән Ландыш. «Ләйлә, Гомәр, Әнвәр...» – дип санап китә малай. «Әтиең кебек үскәнче бакчага йөрерсеңмени?» – ди җырчы улына. «Әйе», – дип җавап бирә кечкенә Каюм. «Анда нишлисең инде?» – ди әнисе. «Уйныйм!» – ди, ике дә уйламыйча, Каюм. «Ә сине кем ашатыр соң, акча эшләмәгәч, улым?» – ди Ландыш. «Син!» – дип аптырашта калдыра Каюм әнисен.

Интертат