Үрнәк булмаса да, үземнеке

Без Казанда көллият тә­мам­лаганга егерме елга якын вакыт узып киткән. Ул вакытта кинотеатр­ларда яңа фильмнар хәзерге кебек ай саен түгел, күп дигәндә, ярты елга бер тапкыр гына чыга иде. Шуңа күрә тулай торакта яшәүче кыз­ларның бергәләшеп кинога йөрү гадәте бар иде. Җәйге сессияне уңышлы тәмам­лагач, җыелышып, яңа фильм карарга киттек.

Касса янында басып торучы егеткә игътибар да итмәгән булыр идек. Тик бертуктаусыз йә кулындагы сәгатенә, йә халык кил­гән юлга баккан баһадир без, кызларга, бик көлке булып тоелды. Очрашырга сүз куешкан кешесе кил­мәгәндер дип уйладык. Касса янына килеп җиткәч, урын сайларга тотындык. Шул вакыт Фәрит аягыма китереп басты да. Гафу үтенүдән башланган танышу бик тиз җан­ланды. Ул безнең белән бергә кинога керергә рөхсәт сорады. Ризалаштык. Дөрес, бик тиз үкендек тә. Фәрит һәр нәрсәдән кимчелек табып, бертуктаусыз зарлана торган егет булып чыкты. Яңа фильмны да карый башламас борын бетереп ташлады. Бергәләшеп кино ка­равыбызның кызыгы да калмады хәтта. Фильмнан соң иптәш­ләрем бик тиз таралышты. Ә без тулай торакка таба җәяү киттек. Юл буенча дөрес төзелмәгән йортлар, уңай­сыз сукмаклар турында күп ишеттем әле мин.

Тик Фәритнең күңеле яхшы. Кулыннан эш тә килә. Холкында кимчелекле яклары булса да, ошаттым мин аны. Кияүгә чыктым. Хәзер ирем сөйләгәннәрне ишетмим дә, тормыш өйрәтә икән ул. Ә бүл­мә­дәш кызларымның икесе дә Фәрит белән аралашмаска тырыша. Анда тискәрелек күп диләр. Аның каравы, мин кияүдә. Ә аларның берсе туйдан соң бер ел эчендә аерылса, икенчесе кияүгә дә чыкмаган әле. Һаман да идеаль ир-ат эзлиләр. Ә мин андыйлар юк дип уйлыйм. Ефәк тә шоп-шома түгел бит.

Ватаным Татарстан

Мәгълүмат матбугат.ру сайтыннан алынды.