Иҗат рубрикасы буенча яңалыклар
-
Әти белән бала арасына керү – иң түбән әшәкелек (редакциягә килгән хат)
Бер көнне минем өчен бик ямьсез күренешкә тап булдым. Ул шуның кадәр күңелемдә начар дуен булып утырып калды, менә редакциягә шалтыратып, уртаклашырга һәм шул уңайдан фикеремне җиткерергә булдым. Уйландырырлык, гыйбрәт алырлык язмалар бирәсез «Яшел Үзән»гә, минекен дә хат итеп бастырсагыз, әйбәт булыр иде...
-
Якыннарыгызны «чеметмәгез», ә йөрәгегезгә сыйдырыгыз (гыйбрәтле язма)
***
-
«Балам атлап йөрсә, миңа шул җитә...»
Минем дә кызым нәкъ шушы балалар кебек иде. Җырлады, биеде. Аның чибәрлегенә һәркем сокланды. Төркемендә иң оста биюче иде... Салкын тиеп авырып китүдән башланды барысы да. Дөньяны дер селкеткән коронавирус чоры иде ул...
-
Урлап табылган бәхет (хикәя)
Шәмсияне кемдер, кулыннан нык кына тартып, ишеккә сөйрәде. Башта берни аңламаган Шәмсия, үзен караңгы чоланга тартып керткән ике кунак егетне шәйләгәч, куркуыннан чәрелди башлаган иде, көчле куллар тиз генә кызның авызын томаладылар...
-
Бер-беребезгә елмаерга өйрәник! (редакциягә килгән хат)
Хәзер караңгы да тиз төшә, кайтып барам өйгә үземнең моңсу уйларыма чумып. Бер нинди шатлык юк кебек. Урамда караңгы, күңелдә дә шулай ук. Минәйтәм, кәефне күтәрерлек нинди дә булса тәмлүшкә алыйм хет, дип, кибеткә кердем. Анда керсәң...
-
Тыныч аң – яхшырак уйлый (гыйбрәтле язма)
Бервакыт фермер печән сараенда үзенең сәгатен югалткан. Ул кыйммәтле булмаса да, сәгать фермерга яраткан кешесеннән бүләк буларак кадерле икән.
-
Хатын-кызлар гаиләне саклау сәләтен югалтты (редакциягә килгән хат)
Килен баш булырга, улымны ничек тели – шулай бөгәргә төрлечә тырышып карады. Көн саен чәрелдәү, тавыш, гауга, гаепләүләр, ашарга пешермәү, кер юмау, өй җыймау – барысы да булды. Әйтәм бит, улымның түзәрлеге калмагач кына аерылышты. Без дә гаиләләре таркалуга каршы тордык, бәлки яши-яши үзгәрер, дидек. Юк инде, үзгәрә торган түгел. Менә хәзер, аерылышканнарына бер ел була инде, һаман тынычлана алмый. Үч ала...
-
Кияүдә – бер кич (тормыштан)
Кухняда гел «Болгар» радиосы сөйләп тора минем. Анда кичләрен танышу белдерүләре дә укыйлар. Берсендә шулай тыңлыйм: бер ир танышырга телим, дип язган. Миннән ике яшькә өлкәнрәк, Казанга якын гына районда яши икән. Нәрсәгәдер телефонын язып алдым мин моның. Югыйсә гомердә дә танышу белдерүләренә борылып та караган кеше түгел инде үзем. Ялгызлык та читен бит, кеше белән бер сыңар сүз алышмаган көннәрем була. Икенче көнне тоттым да шалтыраттым мин бу номерга...
-
Онытырга хакыбыз юк (хикәя)
Улларының батырларча һәлак булуларын әйтсәләр дә, аның моңа һич кенә дә ышанасы килмәде. Үзе үлгәнче улларын көтте. «Ике улым, ике шатлыгым, Аудакимнарның нәсел агачының җимешләре иде бит алар,» - дип тилмерде Марфа әби. Сугыш бетәр алдыннан иренең дә һәлак булуы турында «кара» кәгазь ала Марфа түти. Улларын югалту хәсрәтеннән айнымаган анага ирен югалту хәсрәте дә өстәлә. Бәхетсез хатын аяктан егыла...
-
Килен төшкәндә (хикәя)
Ул капкага таба борылды, сәнәк сабына ияген терәп, көмәнле хатынга текәлде. Бераздан гына, хатынны эчкә узарга кыстап, багана артында күнитекле кеше таптануын күрде. — Кер инде, кер, Рәйханә, нигә куркынып калдың? Әйтәм ич, әти-әниләр әйбәт кешеләр минем... Пәрәмәч, Фаяз тавышы бит, Гафиятнең төпчек малае кайткан ич...
-
Соңгы теләк (хикәя)
Факиһә җиңгинең әле үләргә хакы юк: аның төпчек баласы Миңзаһит – әтисе сугышка киткәндә карында калган улы – телеграмманы алгач та юлга чыгарга тиеш. Ишектән солдат капчыгын иңенә асып, шинель кигән әнә шул сипкелле малае кайтып кына керсә, Факиһә җиңги хәлсез куллары белән бер генә тапкыр аның кыл шикелле каты чәченнән, битеннән, кытыршы солдат шинеленнән сыпыра алса – бу дөньядан аңа бүтән бернәрсә дә кирәк түгел. Тик телеграмма гына тоткарланмасын...
-
Мин иремнең элеккеге хатынының кызын яратырга тиешме? (киңәш кирәк)
Үземнең тарихым белән сезнең белән бүлешәсем килә. Вакыт табып укысагыз, языгыз әле, сез ничек уйлыйсыз: ирем хаклымы икән, әллә минме?
-
Ана язмышы (хикәя)
Үз бусагасын атлап үтә алмады Хәтимә. Кызлар туып үскән йортларына башкача керә алмадылар. Усал килененең кагуына, аңарга ияреп улының санламавына түзә алмыйча чыгып киткән ананың кайтыр юлы ябылды. Ике-өч ай бер кызында торса, бер-ике ай икенче кызында яши. Кызлары, сүз юк, икесе дә әйбәт, миһербанлы. Әниләрен күтәреп кенә йөртмиләр. Шулай да ана йөрәгендә нинди тирән яра ятканлыгын кызлары белә иде...
-
Бәхетсез җан (хикәя)
Ни булган иде соң бу чибәр егеткә? Ни өчен егерме яшендә исәнлеге беткән? Кем гаепле? Хәрби хезмәткә киткәнче бер мәртәбә дә авырып карамаган егет белән ниләр булган соң? Моны үзе генә белә Марат. Ләкин сөйләргә яратмый. Шулай да, әнисе елап-елап ялваргач, ул кыска гына итеп әйтеп салды...
-
Ниһаять өйләнә, дигәндә... (редакциягә килгән хат)
Бер ел тирәсе бергә яшәгәч, улым сөйгәненең балага узганын белә. Бәхете эченә сыймаган иде шул чакта, шатлыгын тизрәк безнең белән уртаклашты. Иртәгәсен кибеткә йөгергән йөзек белән чәчәкләр алырга. Тәкъдим ясарга карар иткән... Әмма... Әмма өйләнешүләре турында сөенечле хәбәр җиткерәсе урынга...