Иҗат рубрикасы буенча яңалыклар
-
Яратмаган ирдән бала тудырып, бәхет таптым (редакциягә килгән хат)
Икебез дә бик тә бала теләдек, ә Айнур әйтерсең шул хыял белән генә яшәде – бар сүзе бары тик бала турында иде. Һәр ел, балага уза алмаган һәр көн саен араларыбыз да күзгә күренеп бозыла барды. Ирем ниндидер битараф, сөйләшмәс һәм тиз кызып китүчән кешегә әверелде. Әти-әни булу өмете белән, зур акчалар түгеп, төрле табибларга йөрдек. Тик барыбер килеп чыкмады. Хәтта ике тапкыр ЭКО да уңышсыз булды...
-
Ташландык бала (хикәя)
Башындагы уйлардан качарга теләде. Акылдан язгандай, тилереп чәчен йолкыды. Тик миен борауаган уйлары китмәде. Сәлимә... Ялган... Бала... Балалар йорты... Сәлимә... Акыллы, назлы, чибәр Сәлимә... Ничек кулың барды синең үз балаңны ятим итәргә? Кая синең ана йөрәгең? Ничек син бер балаңны яратып, икенчесен ташлый аласың?
-
Гомернең бер көне (хикәя)
Дөньяга бала туу, тормышның үтә дә бер газаплы да, үтә бәхетле дә бер мәле. Венерага агач стенадагы чылбырлы сәгать келт-келт итеп йөреп торса да, вакыт туктагандыр кебек тоела. Көткәндә бит вакыт үтми, ә кайчак вакыт дигәне шундый нәрсә - ашыга, минутлар санаулы була...
-
Мәхәббәт көче (хикәя)
Кибет тирәләрендә, чат башларында, баскыч төпләрендә шешә авызыннан аракы эчеп торган өрлектәй ир-егетләрне, яшүсмерләрне күргән саен, куырылып китәм, күз алларым караңгылана. «Нишләргә, ничек ярдәм итәргә», – дигән уйлар да килә башыма. Ләкин бу хәл алар яныннан узып китү белән онытыла да иде. Бу юлы ни өчендер баскан урынымнан кузгалмыйча шул бер төркем кешеләргә карап тора башладым. Алар төрлесе төрле яшьтәге ирләр, тик йөзләре генә барысының да бер төсле. Күз кабаклары шешенгән, иреннәре калын булып бүлтәеп тора. Сантый дигәннәре барысына караганда да яшьрәк...
-
«Ирем хезмәт хакы алган көнне скандал ясый һәм әнисе янына китә» (редакциягә килгән хат)
Кызлар, ирем турында сөйләп көлдерим әле үзегезне. Көлке инде, билләһи! Ирләр шундый хәзер – ир түгелләр, «мамкины сынки» барысы да. Шуңа күрә, ир-бала үстерүче әниләргә әйтәсем килә: сез улларыгызны кем итеп тәрбияләвегезне аңлыйсызмы ул? Чын «мужиклар» бетте, тышыннан ир кыяфәтле булса да, эче елак кыз кебек. Нинди гаилә башлыгы булачак инде ул, йә?! Мыскыл һәм җәфа!
-
«Үзенең тиздән үләчәген белү дә аның елмаюын җуя алмады…»
Ул һәрвакыт көләч егет иде. Хәтта үзенең тиздән үләчәген белү дә аның елмаюын җуя алмады. Эчтән ниләр кичергәнлеген әйтү авыр, сызлангандыр инде, авыртынулардан интеккәндер. Якты дөньяны тиздән мәңгелеккә ташлап китәчәген белү дә шатлык өсти торган нәрсә түгел. Куркуы да, әрнү-үкенечләре дә чамасыз булгандыр. Тик ул тыштан бер нәрсә дә сиздермәде. Ул беркайчан да зарланмады, күз яшьләрен дә, борчылуын да күрсәтмәде. Элек ничек булса, шулай калды...
-
Син – минем ирем түгел
Урын өстендә яткан картының кызу маңгаена юеш тастымал салып, янәшәсендә карчыгы утыра. – Картым, үкенечкә кала күрмәсен, күңелемне ачарга телим сиңа. Алдадым бит мин сине, озак еллар буе алдап яшәдем! Син минем ирем түгел...
-
Котылу (хикәя)
Әй, онык, онык! Уйларда гына яндырасың ла! Үз тиңең беткәнмени соң, йә?! Изулдә... Өйдә элеккеге тынычлыктан җилләр исте: сары чәч үз тәртибен урнаштырды. Мәрфуга намаз укыганда, дивар селкетерлек итеп музыка акырту, телевизор кабызу, лар-лар телефоннан сөйләшү – никадәр генә кисәтсәң дә, колакка эленмәде. Бервакыт Изольда аның намазлыгы өстендә аяк тырнагын кисә иде...
-
Онытылган парад (хикәя)
Ул күргән сугышны бер фильмда да, бер документаль картинада да күрсәтмиләр. Балаларының ул мәхшәрне экран аша гына күрүләрен дә теләми ул үзе. Мәетләр өстеннән барган танкларның тәгәрмәч чылбырлары эчәгеләргә уралып туктап калуларын. Ул оккупациядә калган хатын-кызларның фаҗигасен. Мең газаплар белән чолганыштан чыккан солдатларны тезеп атуларын...
-
Ярдәм көткәндә (хикәя)
Әнисен мәңгелек юлга озатып кала алмады Нәҗибә, аның соңгы сүзләрен ишетмәде, үзе дә әйтәсе сүзләрен әйтә алмый калды. Ничәмә еллар инде бу аның иң зур үкенече, исенә төшкән саен чәнчеп куючы ярасы булып кала...
-
«Баскан җирдән йоклап алырга өйрәндем...» (сугыш истәлекләре)
Дәһшәтле сугыш еллары башлана. 1942 елның көзендә әби военкоматка чакырыла. Бары тик ике сорау бирәләр: «Сугыш барганын беләсезме?», «Сез Совет власте яклымы?» Яшь кыз биш көннән соң сугышка китәргә җыена башлый...
-
Чит илдә солтан булганчы – туган җиреңдә олтан бул!
Бер кеше туган авылында яшәгән һәм аның дөнья күрәсе, барлык халкы бай һәм шат яшәгән җәннәт кебек ил табасы килгән. Җиде диңгез артына юл тоткан һәм хыялындагы илне табып, шунда яши башлаган. Анда бик матур булган, өйләр шәп, киемнәр патшаларныкы кебек, табыннар мул... Әмма бәхет өчен аңа гел нидер җитмәгән.
-
«Иң яхшысы аерым яшәвең» (тормыш язган хикәя)
Миңа 48 яшь. Кияүгә чыкканыма быел биш ел була. Әйе, дөрес аңладыгыз, беренче тапкыр кияүгә 43 яшьтә генә чыктым әле. Яшьрәк чакта һаман да эш дип шәхси тормыш икенче планга кала бирде. Авырганда да «больничныйлар» алмыйча йөри торган идем. Менә шулай яшәлгән дә яшәлгән. 40 яшем тулгач кына кинәт сискәнеп киттем. Ул вакытта...
-
Язмыш таныштырды (редакциягә килгән хат)
Хәзер иремә карыйм да, әгәр дә яшь чакта үзем әрсез булып, беренче адым ясамаган булсам, бүген кайсыбыз кем белән булыр идек тә, бер-беребездән башка ничек яшәр идек, дип уйлыйм. Чөнки аңардан башка тормышымны күз алдыма да китерә алмыйм. Ә танышуыбыз болай булды...
-
Синең белән калам... (хикәя)
Узган ел Яңа ел төнендә танышкан идек, төгәл бер ел узды, күпме очрашып йөрергә була, дияр. Мәңгегә бергә булырга тәкъдим ясар. Балдагы кесәсендәдер, мөгаен... Гөлнар татлы уйларыннан изрәде, сөеклесенә күзләрен тутырып-тутырып карады. Тик... Әнвәрнең йөзе әллә сүрән, әллә сагышлы иде, аннан салкын бөркелеп киткәндәй тоелды хәтта. Кызый коелып төште. Ни булды? Әллә авырып киттеме, Ходаем? Аңа ул-бу була калса, Гөлнар мәңге дә күтәрә алмаячак ул хәсрәтне!