Карагуҗа Сабантуенда ни өчен халыкны шулай мысскыл иткәннәр

Казанда утыручы депутатыбыз да фәлән кадәр акча биргән дип сөйләделәр. Карагуҗаның спонсорлары да, яшьләре дә бик активлар. Үзләреннән мул гына өлеш чыгаралар. Җитмәсә, безне – элеккеге Совхоздан озак еллар эшләп, лаеклы ялга чыккан сыер савучыларны, терлекчеләрне авыл җирлеге шалтыратып бәйрәмгә чакырды. Әлбәттә бардык. Рәхмәт хаты да язганнар, һәрберебезгә бүләк итеп пакет та тапшырдылар.

Көн салкынча булгач, ахыргача тормадык, безне дә шулай зурлауларына горурлык хисләре кичереп, өебезгә кайтып киттек. Чынлап менә күңелгә рәхәт иде. Кайт­кач киленем пакетны ачты да:

«Әни, соң бу бит Сабантуйга дип үзебез биргән сөлге», – дип әйтеп куймасынмы!

Егылыплар китә яздым. Хикмәт сөлгедә түгел, чүпрәк-чапрак күп инде хәзер һәркемдә дә. Без бит аны уенчыларга дип биргән идек. Соң шунда бер кап чәй салсалар да күңел булыр иде.

Шулай итеп, үз бүләгебез үзебезгә кире кайтты. Хәзер сезгә боларны көлеп сөйләсәм дә, чынлыкта бу күренеш күңелне кайтарды. Өлкән кешегә күп кирәкми дә инде, кешечә игътибар да җиткән булыр иде. Ни кызганыч...