Матди һәм рухи дәрәҗәләргә ия булу-өчен укыла торган ике аять
«Кулилләәһүммә мәәликәл-мүлки түэтил-мүлкә мәң тәшәәә-ү вә тәңзигуль-мүлкә миммәң тәшәәә-ү вә түгыйззү мәң тәшәәә-ү вә түзиллү мәң тәшәәә-ү бийәдикәл-хайиир. Иннәкә галәә күлли шәй-иң кадиир. Түүлиҗүл-ләйлә фин нәһәәри вә түүлиҗүн-нәһәәра фил-ләйли вә түхъриҗүл-хәййә минәл-мәййити вә түхъриҗүл-мәййитә минәл-хәйй. Вә тәрзүку мәң тәшәәә-ү бигайри хисәәбе».
(Рәсүлем, шулай әйт: Әй мөлекнең хуҗасы Аллаһым! Син теләгән кешеңә мөлекне бирәсең һәм Үзең теләгән кешедән аны аласың. Теләгән бәндәңне хөрмәтле итәсең, теләгәнеңне хур итәсең. Барча хәйрият Синең кулыңдадыр, һичшиксез, Синең бар нәрсәгә көчең җитә. Син кичне көнгә, көнне кичкә ялгыйсың. Үлектән терекне, теректән үлекне чыгарасың. Теләгән бәндәләреңә хисапсыз ризык бирәсең.) («Әли Гыймран» сүрәсе, аять 26-27.)
Следите за самым важным и интересным в Telegram-каналеТатмедиа
Нет комментариев