Йомры гәүдәле, йодрык кадәрле булсын

Ничек борчылмыйсың инде, әйеме?

Икенче икмәк бит ул безнең! Хәзер бәрәңгедән башка бер генә көнебезне дә күз алдына китерә алмыйбыз. Петр I аны Рәсәйгә алып кайтканчы ничек яшәгәндер халык?! Менә мин үземне ул замандагы русиялеләр кебек көн дә шалкан ашавымны уйлый да алмыйм, хәтта. Минем бит аны елга бер дә кабып та карамаган чаклар бар. Шалкансыз яши алам, ә бәрәңгесез – юк. Кем әйт мешли «иртән – корылай, төш йомырлай, кич – бәрәңге боткасы» булса да шатмын. Кешеләр генә түгел, хайваннарыбызга шәп ризык бит әле ул бәрәңге! Ансыз булмыый!
Безнең якларда быел бәрәңге уңар кебек күренә үзе. Ә сез алып карадыгызмы әле? Менә хезмәттәшебез Чулпан Гыйсмәтуллинаның әтисе алып караган һәм канәгать калган.

Әле бәрәңгене алырга тагын бер айлап вакыт бар, ә инде хәзер дә аның булмышы сөендерерлек аларда. Кирәк вакытта яңгыры да яуды, җылысына да алай зарланырлык түгел, шөкер. Барчабызга да мул уңышлар җыеп алырга насыйп булсын!