«Оныгым улыма бөтенләй охшамаган» дип язган хат авторы Фәүзиягә иде минем фикерем.

Фәүзия, син улыңның характерын «не сахар» дип язгансың. Син бит үзең «не сахар»!

 Бала ник әле ул әтисенә генә охшарга тиеш? Ул ике якның берничә буын бабасына яки әбисенә дә охшарга мөмкин. Алар үсә-үсә үзгәрәләр дә әле. 

Бәйләнмә балаларыңа, бозма араларын. Аларның үз тормышлары, кысылма. Дөрес эшләмисең, ялгышасың. Улыңның гына түгел, оныгыңның да тормышын бозасың. 

Киленеңнән гафу үтен, оныгыңны ятим итмә. Үкенерсең, соң булыр.