Көн салкынча. Җир өстен, җиңелчә генә көзге кырау төшеп, ак бәсләр каплаган. Мин әниемнең таш җамаякка салып биргән бер стаканлап кәҗә сөтен, түкмәскә тырышып, кыраулы һәм ак бәсле җир өстеннән яланаяк тәүге тапкыр мәктәпкә таба атлыйм. Минем кечкенә җылымса аякларым астындагы бәсләр эреп, җирдә калган эзләремә борылып карый-карый, беренче сыйныфка...